Voor, tijdens en na het eten
vertelde onze gids over zijn ervaringen in Nederland, werden
de beste vistechnieken in de verf gezet, het voordeel van
spinstangetjes aan de vliegenlijn uitgelegd, hemelden wij
onze Geërde Voorzitter nog eens op, bespraken de vangsten
en werden nogmaals de gevangen en gemiste snoeken geteld.
Met 7 vissers waren er in totaal 12 snoeken gevangen en
waren er diverse gemist.
Fik had er 3, Kristof 3, Renzo 3 en Jürgen ook 3. Patrick
had er 2 gemist maar hij had wel baars gevangen.
De namen van de vissers die niets
hebben gevangen worden om discretie redenen niet in het
verslag opgenomen
maar zijn wel te verkrijgen op het
secretariaat.
Er werden ook reeds plannen
gemaakt voor de volgende dag. Fik zou ons weer mee nemen
naar heel mooi viswater maar niet te bereiken met de auto
dus wandelen geblazen. Dirk vertelde ons dat we eens goed de
vistechniek van
Renzo moesten bekijken en dat we
daaruit nog veel konden leren. Aangezien Dirk genoeg heeft
aan vier uurtjes slaap zou hij reeds vroeg in de omtrek gaan
vissen.
Terug naar het hotel, iets drinken
om hun ook iets te gunnen, afgesproken met de hotelbaas om
reeds om 7.30u te ontbijten en dan naar bed.
De zondagmorgen stond Kristof
reeds buiten aan het water, daarna kwam Renzo en Patrick en
…. en ja ook onze Dirk was wakker geworden, zijn vier
uurtjes slaap duren héél lang (kan vergeleken worden met
mijn zeven uurtjes slaap
maar dan langer), hij had geslapen
als een roos maar zag er zo niet uit. Er stond een rijkelijk
ontbijt voor ons klaar: diverse soorten brood, hesp, kaas,
eieren, vlees, confituur, koffie. Wij mochten hiervan ook
ons lunchpakket voor de middag bereiden.
Na het ontbijt nog betalen en dan konden we weer naar de
volgende visstek.
Ditmaal hadden we wel
parkeerplaats maar lag de visplaats wel een heel eind
verder. Hier was water, water en nog
eens water. Hier en daar lag er
wat grond met wat schapen op en overal wilde zwanen, ganzen,
eenden en andere vliegende wezens.
Voor we zelf begonnen te vissen bekeken we de techniek van
Renzo van op veilige afstand want zo'n streamer tegen
je hoofd krijgen is ook niet
alles.
Opnieuw verspreiden we ons en begonnen we te vissen. Om een
voormiddag-verhaal kort te maken mijn vangsten bestonden uit
een fuik, een net - ook in Nederland wordt er duchtig
gestroopt - en een boel takken.
Resultaat een drietal
verloren streamers, lus van mijn vislijn doorgetrokken. En
bijna wanhopig want nog altijd geen vis.
Rond de middag kwam iedereen weer bijeen aan de auto's.
Iedereen stond er wat beteuterd bij want niemand had ook
maar een beet gezien. Dirk was ook een streamer kwijt
geraakt aan een net. Maar geen probleem Fik kende nog
viswaters met meterlange snoeken. Rap onze boterhammetjes op
en weg naar betere visoorden.
Opnieuw splitsten we ons: Renzo
aan een groot water langs een bos, Patrick en Vic langs de
baan en de rest trokken een weide in om daar een eind van de
weg onze snoek te gaan vangen.
In de weide vonden we een heel mooi water, onzichtbaar van
de weg en met plaats genoeg om iedereen rustig te
laten vissen. Na een tijdje zagen
we Jürgen een heel eind verder wandelen, na nog een tijd
hoorden we Jürgen
roepen en toen we wat beter keken
zagen we een natte Jürgen aan de overkant van een sloot
staan. Na een worp was zijn streamer vast komen te zitten
aan de overkant van de sloot en aangezien hij niet naar de
overkant kon wandelen
was hij er dan maar
overgesprongen. Ofwel was zijn sprong te kort of de sloot te
breed maar plots stond hij in het
water. Resultaat : streamer gered
maar Jürgen nat.
